Spektakl dokumentalny Adrianny Bieżan, Mateusza Brodowskiego, Doroty Drózd-Skorupskiej, Bereniki Dyczek, Magdy Krzyształowicz, Magdy Młynarczyk, Aleksandry Nowakowskiej, Przemysława Piskozuba, Bartłomieja Pucha, Marty Wiśniewskiej
Spektakl prezentowany w ramach festiwalu „Paragraf/Artykuł”. Zobacz Program.
niedz. 27/06/2021, 17:00
Instytut Grotowskiego, Piekarnia
2020
Maj – wyjątkowo zimny
Czerwiec – wyjątkowo gorący
Lipiec – umiarkowanie chłodny
Sierpień – umiarkowany (raczej chłodny?)
Wakacje
Zaplanowany rok wcześniej urlop psuje deszcz, zachmurzone niebo, rozgoryczeni wczasowicze… Kolejny raz wakacje spędzone w pokoju hotelowym. Upragnione słońce, drink na plaży, ciepła woda w morzu wciąż pozostają tylko obrazkiem w ulotce biura podróży.
Orzeźwiający napój, powiew chłodnego powietrza na gorącej plaży – czy nie o tym marzymy? Są przewidywania, że w 2050 roku w końcu będzie cieplej.
Czas i granica.
Oto czas.
Przestrzeń urbanistyczna, dowolna, nieznana, ograniczona.
W 1849 roku, amerykański pisarz i poeta Henry David Thoreau wydał esej „O obywatelskim nieposłuszeństwie”, gdzie opisał granice w relacjach obywatel–państwo, w których obywatel ma obowiązek odmówić posłuszeństwa. Po jego śmierci sformułowanie „nieposłuszeństwo obywatelskie” pojawiało się coraz częściej w różnych kontekstach: wojny amerykańsko-meksykańskiej, w odczytach dotyczących niewolnictwa, niesprawiedliwego traktowania na tle rasowym, seksualnym i światopoglądowym. W jakich sytuacjach obywatel powinien odmówić posłuszeństwa państwu – czy tylko w skrajnych, czy raczej w każdym przypadku, gdy w jego oczach dochodzi do pogwałcenia sprawiedliwości ?
Czas walki.
Miejsce: Ziemia, słoneczna, zielona, oddana, ograniczona.
Dziś nieposłuszeństwo obywatelskie jest często definiowane jako świadome łamanie prawa ukazujące różne formy oporu, lecz niewykorzystujące przemocy, w celu zmiany prawa lub postanowienia.
Czas na emocje: strach, łzy i radość.
Miejsce: grupa w społeczeństwie.
Co dzień słyszymy o grupach aktywistów, którzy walczą w imię innych obywateli w trosce o lepsze jutro. W zależności od sprawy, protesty stają się coraz bardziej naświetlane przez media. Grupy rosną w siłę i nakreślają problemy, z którymi spotykamy się dziś, ale i z którymi spotkamy się w przyszłości.
Ideą grupy jest stać się silniejszym, bardziej zaborczym, by zwrócić uwagę na problem, który przecież dotyczy każdego, by lepiej się żyło każdemu. Czas poświęcany na aktywizm jest nieoceniony i najważniejszy, by w końcu granice zniknęły, by miejsce, w którym żyjemy stało się lepsze do życia dla każdego mieszkańca Ziemi.
Czas, jako jedyny bez granic.
„W końcu będzie ciepło” powstało w Instytucie Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach”. Scenariusz powstał w toku współpracy z aktywistami działającymi w całym kraju i Europie i opowiada o nieposłuszeństwie obywatelskim, o idei grupy oraz o walce o lepsze jutro, by w końcu było ciepło.
Reżyseria: Adrianna Bieżan, Mateusz Brodowski, Dorota Drózd-Skorupska, Berenika Dyczek, Magda Krzyształowicz, Magda Młynarczyk, Aleksandra Nowakowska, Przemysław Piskozub, Bartłomiej Puch, Marta Wiśniewska
Scenariusz: Dorota Drózd-Skorupskiej, Berenika Dyczek, Magda Krzyształowicz, Magda Młynarczyk, Aleksandra Nowakowska, Marta Wiśniewska, Mateusz Brodowski, Przemysław Piskozub, Bartłomiej Puch
Występują: Karolina Bartkowiak, Adrianna Bieżan, Anita Szymańska, Paulina Kajdanowicz, Grzegorz Łabuda, Patryk Michalak, Błażej Modelski
Dramaturgia: Mateusz Brodowski
Choreografia: Aleksandra Nowakowska
Scenografia i kostiumy: Dorota Drózd-Skorupskiej, Berenika Dyczek, Magda Krzyształowicz, Bartłomiej Puch
Multimedia: Bartłomiej Puch
Przygotowanie muzyczne: Przemysław Piskozub
Premiera: 27 lutego 2020, Instytut Grotowskiego
Czas trwania: 110 min
Spektakl został zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach”.
Spektakl został zrealizowany w Instytucie Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach”.