Nurt pierwszy: Powrót do dzieciństwa

W tym nurcie znajdują się opowieści o początkach i o bagażu niesionym przez lata. To także historie powrotów do niepozbawionej bólu i lęku przeszłości. Światy niemal już zapomnianej młodości zderzamy z tą najświeższą i najaktualniejszą rzeczywistością naszych czasów.

Po prostu nie całujmy się w pociągach
Autorki: Agnieszka Kochanowska, Lena Sawicka

TikTok, amerykańscy youtuberzy, polskie poczucie humoru, niebinarność, zaimki, uprzywilejowanie. Homofobia i heterofobia. I wreszcie pytanie – dlaczego w komunikacji publicznej powinien istnieć zakaz całowania się? To mówi czterdziestolatce szesnastolatka. A sama czterdziestolatka przykłada ten obraz do znanych z własnego okresu dojrzewania schematów i zaczyna zadawać sobie zupełnie nowe pytania, przeczuwa, że świat mógłby wyglądać zupełnie inaczej. To jak to jest z tym dojrzewaniem dziś: zadajecie sobie te same pytania, co wasi rodzice?

Koła
Autorka: Barbara Buksińska

Mężczyzna przygotowuje się do ultramaratonu rowerowego Wisła 1200. Wracają wspomnienia z dzieciństwa: rodzice kupujący mu jeździki, rodzice uczący go jazdy na rowerze. Przez kolejne dni wyścigu Syn odczuwa trud poruszania się po nierównym terenie, zmienność pogody, ból kolan. Jedzie czasem w grupie, czasem sam. Wieczorami znajduje nocleg w przypadkowych miejscach. We śnie nawiedzają go kolejne obrazy: nastolatek przeżywający rozstanie rodziców, wyprowadzka od Ojca, dorastanie z rodzicami, którzy nie radzą sobie z poczuciem winy, zagraniczne wycieczki, które proponuje Ojciec (a które kończą się kłótniami), matka próbująca wpłynąć na relacje Ojca i Syna.
Matka mówi o sobie, że jest jak rzeka: próbuje łączyć dwa brzegi. Skutecznie?

Współlokatorki
Osoba autorska: Marti Składanek

„A ty zdawałaś kiedyś test, czy państwo może cię dopuścić do bycia kobietą?”
Ivy najbardziej lubi godzinami brodzić w rzece i robić zdjęcia przyrodzie. Lubi też spódnice z dużymi kieszeniami. Marzy o tym, by nurkować w morzu w ciele, którego nie odczuwałaby jako obce. Zamiast tego montuje scenografię – to też sprawia jej dużo frajdy, ale jednocześnie jest bardzo męczące.
Scenariusz „Współlokatorek” powstał na bazie wielu rozmów przeprowadzonych z moją partnerką, Ivy, transpłciową kobietą, która przeprowadziła się do Pragi z górskiej słowackiej miejscowości.
Jest to opowieść o drodze do tranzycji, która wiedzie przez niepewność i samotność. I o samej tranzycji, która zarówno w Czechach, jak i w Polsce jest utrudniona i pełna upokarzających procedur, a na Słowacji konserwatywni politycy „marzą”, żeby udało się jej zakazać. Tranzycja dla Ivy, jak i wielu osób trans, to często kwestia życia i śmierci. Jak to jednak bywa w takich przypadkach, bohaterka o swoich trudnych doświadczeniach opowiada z lekkością, swadą i humorem. Nie jest już też całkiem sama.

Kwisa
Autorka: Irka Wypych

Peter Warshall, ekolog i bioantropolog, powtarzał, że myślenie o dorzeczu to bardzo lokalne poczucie miejsca. Kwisa to rzeka mojego dzieciństwa. W Kwisie łowimy lipienie. Po niej spływamy kajakiem i przy jej brzegu wyrzucamy gruz. Dla niej powstają wiersze i do niej wlewa się po kryjomu niebieski barwnik. Kogoś kołysze do snu, w innym budzi strach. A ktoś w ogóle o niej nie myśli, nigdy. Ona zaś wpada do Bobru, a Bóbr wpada do…
„Kwisa” to opowieść o poczuciu przynależności i wspólnoty z miejscem wytyczanym przez bieg rzeki.